Een paar keer per jaar bezoek ik een vogelkijkhut. Een ruimte waarin de nadruk ligt op het fotograferen van vogels in het wild. Misschien klinkt dit wat ongeloofwaardig, maar de hutten die ik tot nu toe heb bezocht, liggen prachtig in een landschap verscholen, maar alleen toegankelijk voor bezoekers die deze hut hebben gehuurd. Klinkt natuurlijk wel commercieel, maar niet alle vogelhut-eigenaars doen dit uit winstbejag. De ruimte wordt beschikbaar gesteld, om daar te kunnen genieten van de vogels, die daar regelmatig verschijnen. Zo ook de Boshut Garderen. Van te voren nog even telefonisch wat informatie gevraagd aan de nieuwe eigenaresse, die sinds september 2023 deze boshut beheert. Een allervriendelijkste dame staat me te woord. Ik ben direct overtuigd dat dit bezoek een succes wordt. Sander en ik kunnen daar vast op ons gemak de vele soorten vogels observeren, die daar regelmatig vertoeven. 

Afgelopen week heeft mijn zoon Sander me uitgenodigd om deze Boshut in Garderen te bezoeken. Zo'n uitnodiging sla je natuurlijk niet af.
Rond 9.30 uur arriveren we bij de hut, na eerst een behoorlijk hobbelige zandweg afgereden te hebben, vol met kuilen.
We parkeren onze auto op een plek, speciaal aangewezen voor de bezoekers van de hut.
Vijf minuten wandelen met onze spullen en gelukkig de hut makkelijk gevonden. De beschrijving die we van te voren opgestuurd hebben gekregen, was heel duidelijk.
Vol verwachting stappen we de hut in. Spannend.

De ruimte is prachtig ingericht, schoon, ruim en voorzien van allerlei soorten vogelvoer.
We openen de luiken, koppelen onze camera's op de schommels aan de grondstatieven, die door de eigenaar beschikbaar zijn gesteld. Geweldig.
Rond de waterplas strooien we spaarzaam wat voer in stenen bakjes, zoveel mogelijk verscholen tussen het groen. We smeren wat pindakaas aan de spechtenboom :).
Dan gauw naar binnen, de camera's aan en wachten op de vogels.

De vogels komen. Vooral heel veel pimpelmezen en koolmezen. Maar ook de glanskop laat zich zien.
Al gauw de boomklever. Wat is dat toch een prachtig vogeltje. Helemaal niet zeldzaam in bos of park. Maar veel mensen kennen deze vogel niet.
De boomkruiper kruipt ook de spechtenboom in. Al gauw weggejaagd door de grote bonte specht.
Er vliegt van alles voorbij. De buizerd en de raaf horen we wel op de achtergrond, maar we zien ze helaas niet.
Wel de twee prachtige Sijsjes, die onverwachts neerstrijken bij het water.
Vele bekende vogeltjes worden vastgelegd op de camera, de roodborst, winterkoning, vink en merel.
De tijd vliegt voorbij. De camera's ratelen achter elkaar. Nu maar hopen op mooie foto's.

Rond 15.00 uur vinden we het welletjes. We zijn tevreden met wat we gezien hebben.
Op mijn camera prijken bijna 300 foto's. Eerst thuis maar eens filteren. Meestal houd ik nog geen 10 % over van wat ik vastgelegd heb.
Voor Sander was dit de eerste keer dat hij een fotohut had bezocht. Hij vond het geweldig. 
Snel nog maar eens doen.

Maar nu naar huis, na eerst de hut netjes achter gelaten te hebben.
Een rit van ongeveer anderhalf uur hebben we er voor over gehad. De files bleven gelukkig uit.
Thuis aangekomen proosten we nog even op deze geslaagde dag.
De volgende dag gaan we de foto's uitzoeken, filteren, bewerken en eventueel plaatsen op facebook en op mijn website.
Heerlijk nagenieten van een heerlijke dag, midden in de natuur, tussen de vogels.
Wat wil een mens nog meer.